Hiperteleskop, astronomik görüntüleri tek başına teleskopla mümkün olandan çok daha yüksek açısal çözünürlüklerde çözmek için birlikte çalışan büyük bir mercek şeklinde düzenlenmiş teleskoplardan oluşan bir optik-interferometrik dizi veya settir.
Aslında, böyle bir hiperteleskop, tüm lensi dizi boyunca olan mesafe kadar büyük olsaydı teleskopun sahip olacağı çözünürlüğe yaklaşan açısal çözünürlük sağlayabilir. Boyutları kilometre veya megametre cinsinden olan diziler için bu çok önemli olabilir. Bununla birlikte, açısal çözünürlük teleskopların tek yararlı özelliği değildir, bu nedenle çoğu astronom hiperteleskobu özel bir araç olarak görür.
Hiperteleskop ve Özellikleri Nelerdir?
Hiperteleskop, dev bir teleskopu birkaç küçük teleskopla simüle etmek için açıklık sentezi adı verilen bir teknik kullanır. Hiperteleskobu uygulamak ve verilerini anlamak için kullanılan teknikler, daha net bir görüntü oluşturmak için iki veya daha fazla veri noktasını birleştiren ölçüm teknikleri olan interferometrik tekniklerdir. Tüm alana astronomik optik interferometri denir. Mil genişliğindeki hiperteleskoplar bile, yer tabanlı tek teleskoplarla ilgili birçok sorunun üstesinden gelebilir.
Hiperteleskoplar ilk olarak 1970'lerin ortalarında, yakındaki yıldızların kesin konumlarını ve çaplarını doğru bir şekilde ölçmek için kullanıldıklarında inşa edildi. En uzaktaki iki alt teleskop arasındaki mesafe, birkaç metre veya fitte başlayan ve yaklaşık bir kilometreye (0,62 mil) çıkan taban çizgisi olarak adlandırılır. Parçaları güneş yelkenleri tarafından tutulacak uzay tabanlı bir hiperteleskop da dahil olmak üzere, hiperteleskopun daha büyük yinelemeleri planlanıyor veya üretim aşamasında oldukları biliniyor.
Fransız hiperteleskop öncüsü Antoine Labeyrie, yakınlardaki ötegezegenleri veya yabancı güneş sistemlerindeki gezegenleri görüntülemek için hiperteleskop dizilerini kullanmayı tasavvur etti. Labeyrie ve meslektaşları, teknik olarak uygulanabilir bir hiperteleskopun, 10 ışık yılı uzaklığa kadar gezegenlerdeki kıtalar, mevsimler ve iklimler gibi yüzey özelliklerini tespit etmek için nasıl kullanılabileceğini gösterdiler.
Not: Mikrobiyal yaşamın varlığının veya yokluğunun belirlenmesinde çok yararlı olabilir. Gelecekte, nötron yıldızları gibi son derece küçük veya soluk nesneleri görüntülemek için daha da büyük hiperteleskoplar kullanılabilir.
Yorum Gönder