4 Ekim 1957 akşamı, bir plaj topundan biraz daha büyük olan cilalı alüminyum alaşımlı bir küreden gelen radyo sinyalleri, insanlığın devasa bir eşiği aştığını dünyaya duyurdu. Sputnik 1'i başarılı bir şekilde fırlatıp alçak eliptik bir yörüngeye yerleştirerek, Sovyetler Birliği uzay yarışında birinci oldu.
Bu, bilim adamlarının ve halklarının düşman füzelerinin üzerlerine düşebileceğinden korkarken yıldızları hedef aldıkları bir destanın ilk bölümüydü. Sputnik 1, dünyanın ilk yapay uydusuydu. Çok küçük bir uyduydu, çapı yaklaşık 58 cm, Dünya'nın ilk uydusunun ağırlığı 83,6 kg idi. Tam adı "En Basit Sputnik-1" idi. "Sputnik" (Rusça) adı ile tüm dünyada tanındı.
Sputnik-1: Dünyanın İlk Yapay Uydusu ve Özellikleri
Dahili bileşenin ağırlığının çoğu üç gümüş-çinko pilden geliyordu. Biri küçük bir fanı, diğer ikisi pille çalışan basit radyo vericilerini çalıştırıyordu. Bu 1 watt'lık vericiler, iki çift kuyruk antenine bağlandı. Bir çift 2,4 metre, diğeri 2,9 metre uzunluğundaydı ve iki farklı frekansta yayın yapmak üzere tasarlanmıştı. Eşleştirilmiş konfigürasyon, uydu hangi yöne yönlendirilirse yönlendirilsin, uydunun yayın sinyallerinin Dünya'da duyulabilmesi için eğildi.
Antenlerin bağlı olduğu yarım küre, iç sıcaklığı düzenlemeye yardımcı olmak için ek bir dış kabuğa sahipti. Uydunun iki yarısı birbirinden hava geçirmez bir şekilde kapatıldı ve iç kısmı nitrojen gazı kullanılarak 1.3 atmosfere basınçlandırıldı. Fan, iç sıcaklık 30ºC'ye yükseldiğinde çalışacak ve gazı soğuduğu dış kabuğa dolaştıracak şekilde tasarlanmıştır.
Alüminyum alaşımlı kabuk, magnezyum ve titanyum ile güçlendirilmiştir. Uydunun güneş ışığını daha iyi yansıtması için yüzey dikkatli bir şekilde parlatıldı ve özellikle ABD'nin üzerindeyken gökyüzünde kolayca görülebilmesi sağlandı.
Sputnik-1'i Uzaya Gönderme Yöntemi
Sputnik 1'in en büyük başarısı aslında uzaya çıkmaktı. Bunu Sovyetler Birliği tarafından tasarlanan bir rokette yaptı. Dünyanın ilk kıtalararası balistik füzesi R-7 "Seven" idi. İki aşamalı roketin 28 metre uzunluğunda bir ana gövdesi ve dört adet dıştan iticisi vardı. Sıvı oksijen ve kerosen karışımıyla çalışan güçlendiriciler, 120 saniyede yaklaşık 160 ton yakıt yakarak ilk kaldırmayı sağladı.
86 tonun biraz üzerinde itici gaz taşıyan ikinci aşama ana roketin yanma süresi 300 saniyeydi. Roket, Moskova saatiyle 10:29'da şimdi Kazakistan'daki Baykonur Uzay Üssü olarak bilinen gizli bir tesisten havalandı. R-7 fırlatıldıktan 295 saniye sonra yörüngeye girdi ve uydu yaklaşık 20 saniye sonra ayrıldı.
Sovyet yetkilileri, Sputnik 1'in başarısını lansmanından birkaç saat sonra duyurdu. Sovyet haber ajansı TASS, uydunun iletildiği radyo frekanslarını da yayınladı. Yayın Dünyadaki tüm radyo amatörleri bu frekansları ayarlayabilir ve uydu sinyallerini duyabilir.
Sputnik 1, pilleri bitene kadar 21 gün boyunca sinyal gönderdi. Nihayet 4 Ocak 1958'de Dünya atmosferine yeniden girerken yanmadan önce 96 gün uzayda kaldı. Bu süre zarfında yaklaşık 29.000 km / s hızla hareket ederek gezegenimizin etrafında 1440 dönüş yaptı.
Yorum Gönder