Max Planck, Nobel Ödülü'ne layık görülen bir Alman fizikçiydi. 1858'den 1947'ye kadar yaşadı ve 89 yaşında öldü. 1900 yılında kuantum teorisinin kurucusu olan Planck, Albert Einstein ile birlikte 20. yüzyılın en önemli fizikçilerinden kabul edilir. Kuantum teorisi üzerine yaptığı çalışma, fizikte 1970'lere kadar sürecek bir devrim başlattı.
Max Planck'ın Başarıları ve Kariyeri
Max Planck, 1892'den 1926'da emekli olana kadar Berlin Üniversitesi'nde profesör olarak çalıştı ve muhafazakar bir düşünür olarak kabul edildi. 1894'te kara cisim radyasyonu problemlerine, yani yansıtmayan bir nesne ısıtıldığında ortaya çıkan doğal renk spektrumuna odaklanmaya başladı. En az miktarda enerji kullanarak en fazla miktarda ışığı üretecek ampuller yapmanın yollarını arayan elektrik şirketleri tarafından bu sorun üzerinde çalışması için işe alındı.
Işığın fiziğini ortaya çıkarmaya çalışan Max Planck'ın kafası karışmıştı. 1900 yılına kadar herkes ışığın sürekli bir akış olduğunu, en küçük seviyeye kadar bölünmez olduğunu düşündü. Planck muhafazakar bir düşünürdü ve genellikle kabul edilen bilgeliğe güvenirdi, ancak ışığı sürekli olarak tasvir ederek hesaplamaları karıştı. Ludwig Boltzmann'ın termodinamiğin 2. yasasına ilişkin istatistiksel yorumuna dayanarak Planck, ışığı daha sonra fotonlar olarak adlandırılan ayrık paketler olarak temsil eden niceleme fikrini ortaya attı. Daha sonra bu karar sorulduğunda, bunu "çaresizlik eylemi" olarak nitelendirdi.
Max Planck'ın ışık modelinde, elektromanyetik enerjinin ayrı enerji seviyelerinde, radyasyon frekansının ve doğal bir birim olan Planck sabitinin ürünü olan bir E biriminin katları olarak yayılması gerekiyordu. Aslında artık, X-ışınları gibi daha yüksek frekanslı, daha kısa dalga boylu ışık ışınlarının, görünür ışık ve radyo dalgaları gibi daha düşük frekanslı ışınlardan daha fazla enerji taşıdığını biliyoruz.
Fizikçiler, Planck sabitinden, insan kararlarına değil, evrenin temel özelliklerine dayanan bir dizi temel birim türetmeyi başardılar. Genellikle bu sayılar, mevcut fizik teorimize göre mantıklı olan mümkün olan en büyük veya mümkün olan en küçük değeri temsil eder. Örneğin, bir protondan birçok kez daha küçük olan Planck uzunluğu ve inanılmaz derecede küçük bir birim olan Planck zamanı ile, kuantum fiziği anlayışımız artık mantıklı değil. Güneş'in çekirdeğindeki sıcaklığın trilyonlarca katı olan Planck sıcaklığında, Büyük Patlama kırılacağı için tüm temel doğa güçleri birleşecek ve simetriler oluşacaktı.
Yorum Gönder